چاقی منجر به افزایش توده چربی در بدن و توزیع آن به خصوص در ناحیه کمر و باسن می شود. این تجمع چربی چین های پوستی بیشتری ایجاد کرده که می توانند رطوبت و مو را در این ناحیه به دام بیندازند. محیط مرطوب برای رشد باکتری ها مساعد بوده و به طور بالقوه خطر عفونت و التهاب در ناحیه پیلونیدال را افزایش می دهد. اصطکاک بین چین های پوستی می تواند تحریک را تشدید کرده و افراد چاق را مستعد ابتلا به کیست های ریز و درشت مویی کند.
چاقی اغلب با تغییرات هورمونی همراه است که میتواند بر رشد مو و سلامت پوست تاثیر بگذارد. افزایش سطح برخی از هورمون ها، مانند انسولین و تستوسترون، می تواند منجر به افزایش تولید مو در نواحی ناخواسته بدن شود. این هیپرتریکوز می تواند با افزایش نفوذ مو به پوست، به تشکیل کیست های مویی دامن بزند که منجر به التهاب و متعاقب آن تشکیل سینوس جدید می شود.
نقش چاقی در ایجاد و پیشرفت کیست مویی
افراد چاق اغلب علائم شدیدتر مرتبط با بیماری سینوس پیلونیدال را تجربه می کنند. وزن اضافی می تواند فشار بیشتری بر ناحیه آسیب دیده وارد کرده و درد و ناراحتی را تشدید کند. علاوه بر این، افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری دارند، ممکن است آستانه درد کمتری داشته باشند، که آنها را نسبت به علائم PSD حساس تر می کند.
طبق تحقیقات پزشکی، ثابت شده است که چاقی یک عامل خطر مهم برای عود پس از درمان جراحی بیماری کیست مویی است. عوامل مرتبط با وزن مانند بهبود ضعیف زخم به دلیل کاهش جریان خون در بافت چربی می تواند بهبودی را به تعویض بیندازند. علاوه بر این، ایجاد مداوم چین های پوستی ممکن است محیطی مناسب برای تشکیل سینوس جدید ایجاد کرده که منجر به دوره های مکرر عفونت و تشکیل آبسه شود.
مداخله با روش جراحی اغلب برای موارد متوسط تا شدید بیماری کیست مویی مورد نیاز است. با این حال، موفقیت درمان های جراحی می تواند تحت تاثیر چاقی باشد. جراحان ممکن است در دسترسی به ناحیه آسیب دیده به دلیل بافت اضافی با چالش هایی روبرو شوند که منجر به زمان طولانی تر عمل و بالا رفتن خطرات عوارض بیماری می شود.
مراقبت های بعد از عمل برای همه بیماران بسیار مهم است اما برای افرادی که اضافه وزن دارند، پیچیده تر از سایر بیماران می شود. بهبود زخم می تواند به دلیل کاهش گردش خون در بافت چربی به تاخیر بیفتد و بیماران ممکن است در طول بهبودی با حتی یک تحرک ساده، دچار مشکل شوند. این عوامل احتمالاً نیاز به نظارت دقیق و مراقبت های طولانی مدت دارد.
غذاهای با فیبر بالا برای بارداری فواید زیادی دارند. در ادامه مزایا قرار دادن آنها در رژیم غذایی خود را میخوانید:
- بهبود سلامت گوارش: همانطور که گفتیم، فیبر حرکات منظم روده را تشویق کرده و از یبوست جلوگیری می کند.
- حفظ وزن: در حالی که افزایش وزن در دوران بارداری مهم است، افزایش بیش از حد آن می تواند باعث نگرانی شود. برای مدیریت وزن، غذاهای سرشار از فیبر می توانند به شما کمک کنند تا مدت بیشتری احساس سیری کنید.
- کاهش سطح کلسترول: غذاهای حاوی فیبر محلول می توانند به کاهش سطح کلسترول کمک کنند. فیبر محلول به کلسترول در دستگاه گوارش متصل می شود و از جذب آن در جریان خون جلوگیری می کند. کلسترول حاوی در فیبر خوراکی می تواند خطر بیماری قلبی را کاهش دهد و سلامت کلی قلب و عروق را بهبود بخشد.
- تثبیت سطح قند خون: وقتی در دوران بارداری به سراغ غذاهای سرشار از فیبر می روید، تثبیت سطح قند خون بدن به خوبی اتفاق می فاتد. زیرا می تواند به پیشگیری و مدیریت دیابت بارداری کمک کند. غذاهای حاوی فیبر بالا برای بارداری می توانند هضم و جذب کربوهیدرات ها را کند کرده و از افزایش سریع قند خون جلوگیری کنند.
- تعادل روده: فیبر یک پری بیوتیک است، به این معنی که باکتری های مفید روده را تغذیه می کند. این باکتری ها نقش مهمی در سلامت گوارش، عملکرد سیستم ایمنی و جذب مواد مغذی دارند.
نخوردن فیبر کافی در بارداری میتواند بر گوارش شما تاثیر مخربی گذاشته و منجر به عوارضی مانند یبوست بارداری، شقاق مقعدی، بواسیر یا هموروئید شود.
مصرف غذاهای غنی از فیبر در دوران بارداری و شیردهی به ارتقای سلامت قلب، کاهش خطر دیابت، پیشگیری از یبوست و همچنین کاهش خطر ابتلا به پره اکلامپسی، همراه با تهیه غذای غنی از مواد مغذی با چگالی انرژی کم کمک می کند.
در ادامه به بررسی شایع ترین عارضه یعنی شقاق مقعدی در بارداری می پردازیم.