روش های تشخیص افتادگی رکتوم
این بیماری معمولاً با معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود. در مواردی که رکتوم پس از دفع خود به خود به داخل بازمی گردد، ممکن است پزشک از بیمار بخواهد هنگام معاینه زور بزند تا بیرون زدگی را مشاهده کند.
برای تشخیص افت داخلی، ممکن است از روش هایی مانند سونوگرافی، رادیوگرافی تخصصی و اندازه گیری عملکرد عضلات مقعدی (مانومتری آنورکتال) استفاده شود. در صورت وجود خونریزی مقعدی، پزشک ممکن است آزمایش های تکمیلی برای بررسی بیماری هایی مانند سرطان روده انجام دهد.
حدود ۱۱٪ از کودکان مبتلا به افت رکتوم به فیبروز کیستیک دچار هستند، بنابراین انجام آزمایش برای این بیماری در کودکان ضروری است.
درمان پرولاپس مقعد
نوع درمان به سن بیمار، شدت افت و وجود مشکلات دیگر در لگن بستگی دارد. روش های درمانی شامل:
- اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی برای رفع یبوست مزمن، مانند افزایش مصرف میوه، سبزیجات، غلات کامل، مایعات و فعالیت بدنی منظم. این روش معمولاً برای درمان افت رکتوم در کودکان کافی است.
- بستن مخاط رکتوم با نوارهای لاستیکی در موارد افت مخاطی
- جراحی در موارد شدید
جراحی افت رکتوم
گاهی جراحی برای تثبیت رکتوم ضروری است که می‌تواند از طریق شکم یا مقعد انجام شود. یکی از روش‌ها شامل متصل کردن رکتوم به استخوان مرکزی لگن (ساکروم) است. روش دیگر برداشتن قسمت بیرون‌زده و پیوند مجدد روده برای بازگرداندن عملکرد طبیعی آن می‌باشد.
عمل جراحی شکمی معمولاً نتایج بهتری در بلندمدت دارد، اما برای سالمندان ممکن است جراحی از طریق مقعد توصیه شود، زیرا بهبودی از آن راحت‌تر است.
آمادگی قبل از جراحی
یک روز قبل از جراحی، بیمار باید ناشتا باشد و ممکن است نیاز به مصرف محلول های خاصی برای پاکسازی روده داشته باشد. پس از بستری در بیمارستان، متخصص بیهوشی وضعیت بیمار را ارزیابی کرده و نوع بیهوشی مناسب را تعیین می کند. ممکن است داروهایی برای آماده سازی پیش از جراحی تجویز شود که باعث خواب آلودگی بیمار می شود.
روش‌های جراحی برای درمان افت رکتوم
انواع مختلف جراحی برای اصلاح افت رکتوم شامل موارد زیر است:
- لاپاراتومی (جراحی باز شکمی): در این روش، جراح یک برش بزرگ در شکم ایجاد کرده و اندام های رویی را به آرامی کنار می زند. برای جلوگیری از افت مجدد، رکتوم به سمت بالا کشیده شده، صاف می شود و مستقیماً به سطح داخلی استخوان ساکروم (استخوان مرکزی لگن) دوخته می شود. در برخی موارد، ممکن است بخشی از روده نیز برداشته شود.
