درمان های موثر برای تبخال

اگرچه تبخال قابل درمان نیست، اما چندین داروی ضد ویروسی می توانند به مدیریت عفونت، کاهش علائم، جلوگیری از شیوع و کاهش خطر انتقال کمک کنند.

۱. داروهای ضد ویروسی

• آسیکلوویر (زویراکس): یکی از قدیمی ترین و پرمصرف ترین داروهای ضد ویروسی برای تبخال است. در اشکال خوراکی، موضعی و داخل وریدی موجود بوده و به کاهش شدت و مدت شیوع بیماری کمک می کند.

• والاسیکلوویر (Valtrex): یک پیش داروی آسیکلوویر است که با دوزهای کمتر اثرات طولانی تری را ارائه می دهد. معمولا هم برای درمان و هم برای درمان سرکوب استفاده می شود.

• فامسیکلوویر (فامویر): یکی دیگر از داروهای ضد ویروسی موثر است که می تواند طول مدت علائم را کاهش داده و به شیوع مجدد بیماری کمک کند.

این داروها را می توان به عنوان درمان اپیزودیک (در صورت بروز علائم مصرف می شود) یا به عنوان درمان سرکوب کننده (که روزانه برای کاهش دفعات شیوع و خطر انتقال مصرف می شود) استفاده کرد.

درمان های جایگزین و حمایتی

در حالی که داروهای ضد ویروسی موثرترین درمان برای تبخال هستند، برخی از افراد روش‌ های جایگزین را برای تسکین علائم و پیشگیری از شیوع آن بررسی می‌ کنند.

۱. درمان های طبیعی

• مکمل های لیزین: برخی از مطالعات نشان می دهد که لیزین، یک اسید آمینه، ممکن است با مهار تکثیر ویروس، به کاهش دفعات شیوع تبخال کمک کند.

• بادرنجبویه: حاوی خواص ضد ویروسی است و ممکن است به تسکین تبخال و تسریع بهبودی کمک کند.

• آلوئه ورا: ژل آلوئه ورا که به دلیل اثرات ضد التهابی و تسکین دهنده اش شناخته شده است، می تواند به کاهش ناراحتی و بهبود زخم های تبخال کمک کند.

• روغن درخت چای: یک ضد عفونی کننده طبیعی است که ممکن است به خشک کردن ضایعات تبخال و کاهش تحریک کمک کند.

۲. اصلاح سبک زندگی

مدیریت استرس بسیار مهم است، زیرا استرس یک محرک رایج برای شیوع تبخال است. تمرین هایی مانند مدیتیشن، یوگا و ورزش می تواند به کاهش سطح استرس کمک کند.

حفظ یک رژیم غذایی سالم و غنی از غذاهای تقویت‌کننده سیستم ایمنی، مانند میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین‌های بدون چربی، ممکن است از توانایی بدن برای مبارزه با عفونت‌ها حمایت کند.

خواب کافی و هیدراته ماندن نیز می تواند به عملکرد بهتر سیستم ایمنی و شیوع کمتر بیماری کمک کند.

اجتناب از محرک های شناخته شده، مانند قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، برخی مواد غذایی (مانند غذاهای حاوی آرژنین بالا، مانند آجیل و شکلات) و مصرف الکل، می تواند به مدیریت شیوع بیماری کمک کند.

read more

پودوفیلوکس (Condylox) برای درمان خانگی زگیل تناسلی

پودوفیلوکس یک عامل ضد میتوتیک گیاهی است، به این معنی که از تکثیر سلول های زگیل جلوگیری می کند و منجر به کوچک شدن و حذف زگیل می شود.

نحوه استفاده از آن:

• چند قطره از محلول یا یک لایه نازک ژل را با استفاده از اپلیکاتور مستقیماً روی زگیل بمالید.
• دو بار در روز به مدت سه روز از آن استفاده کرده و سپس به مدت چهار روز قطع کنید (برای مصرف خود یک بازه زمانی در نظر بگیرید).
• این چرخه را تا چهار هفته یا تا زمانی که زگیل از بین برود تکرار کنید.

ماورای سلامت میگوید: خطرات مصرف پودوفیلوکس برای درمان خانگی زگیل تناسلی

• داخل واژن، مقعد یا زخم های باز استفاده نکنید، زیرا ممکن است باعث تحریک شدید شود.
• عوارض جانبی شامل سوزش، درد، قرمزی و تورم است.
• استفاده بیش از حد می تواند به پوست سالم آسیب برساند، بنابراین فقط در مناطق آسیب دیده استفاده کنید.

عصاره چای سبز

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد عصاره چای سبز حاوی سینکاتچینز و پلی فنون E ممکن است به درمان زگیل تناسلی در خانه کمک کند.

طبق مطالعه ای موثق در چندین سال متوالی استفاده از نوع خاصی از عصاره چای سبز به نام سینکاتچینز را بررسی شد. این دارو در پاکسازی زگیل تناسلی بهتر از سایر داروهای گیاهی عمل کرد و تقریباً به اندازه داروهای استاندارد پزشکی موضعی موثر بودد.

زیرا نتیجه مشاهدات به این صورت بود که نوعی عصاره موضعی چای سبز، به نام پلی فنون E، یک درمان موثر برای زگیل کف پا است. زیرا سویه دیگری از HPV همچنین باعث ایجاد زگیل کف پا می شود.

اگر فردی می خواهد در مورد درمان های تجویزی اطلاعات بیشتری کسب کند، باید با پزشک خود مشورت کند.

روغن درخت چای سبز

افراد مبتلا به زگیل های تناسلی که طرفداران طب سنتی هستند، از روغن درخت چای برای درمان انواع مشکلات پوستی استفاده می‌ کنند. خواص ضدمیکروبی این روغن ممکن است شدت برخی ویروس‌ ها، از جمله آن‌ هایی که باعث زگیل می‌ شوند، را ضعیف کند.

البته مطالعات گسترده‌ ای درباره استفاده از روغن درخت چای برای زگیل‌ های تناسلی انجام نشده است. اما شواهد محدودی نشان می‌ دهند که این روغن ممکن است زگیل‌ های سایر نواحی بدن را درمان کند.

به طور مثال طبق یک سری آزمایشات انجام شده بر بعضی از زنان و مردان، گزارش کرده است که استفاده از روغن درخت چای در درمان زگیل‌ های دست موفقیت‌ آمیز بوده است. همچنین استفاده از روغن درخت چای توانسته است بسیاری از زائده ها در اندام های مختلف بدن را درمان کند.

یک مطالعه در سال 2018 گزارش کرده است که روغن درخت چای می‌تواند به درمان مولوسکوم کونتاژیوزوم، که نوع دیگری از عفونت ویروسی پوستی است، کمک کند.

از آنجا که روغن درخت چای ممکن است باعث سوزش پوست شود، افراد باید پیش از استفاده از آن با پزشک مشورت کنند.

منبع: https://cliniczarei.com/warts/home-remedies/

کولونوسکوپی چگونه انجام میشود؟

روش چگونگی انجام شامل اتفاقاتی است که قبل از کولونوسکوپی، حین انجام و بعد از آن اتفاق می افتد. اما تجربه شما ممکن است کمی متفاوت باشد، بسته به دلیلی که برای انجام این آزمایش دارید، جایی که آن را انجام می‌ دهید، پیش‌ نیازهای لازم و وضعیت کلی سلامتی بدن. قبل از انجام این آزمایش حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید چه انتظاری باید داشته باشید و اگر سوالی دارید، از او بپرسید.

آیا می‌ توانم خودم به کولونوسکوپی بروم؟

کولونوسکوپی معمولاً به‌ عنوان یک فرآیند تشخیصی سرپایی انجام می‌ شود (که نیاز به اقامت شبانه در بیمارستان ندارد). چون از داروی آرام‌ بخش برای راحت‌ تر کردن شما در طول آزمایش استفاده می‌ شود، بهتر است برای بازگشت به خانه پس از آزمایش، کسی را به عنوان همراه با خود ببرید. اگر احساس خواب‌ آلودگی یا سرگیجه می کنید، قطعا نیاز به کمک کسی برای بازگشت به خانه دارید. بنابراین بسیاری از مراکز کولونوسکوپی به افراد اجازه نمی‌‌دهند که با تاکسی یا خدمات حمل‌ و نقل مشترک به خانه بروند. اگر رفت و آمد برایتان ممکن است مشکل باشد، با پزشک خود در مورد سیاست بیمارستان یا مرکز جراحی برای استفاده از این خدمات صحبت کنید. بسته به شرایط ممکن است منابع دیگری برای بازگشت به خانه وجود داشته باشد.

آمادگی قبل از انجام کولونوسکوپی چگونه است؟

تمام افرادی که تصمیم به انجام کولونوسکوپی دارند، دستورالعمل‌‌هایی برای آمادگی های قبل از آن دریافت می‌ کنند. بنابراین پزشک شما نیز دستورالعمل‌ های خاصی خواهد داد. این شامل انجام آماده‌ سازی روده و اجتناب از مصرف برخی داروها، غذاها و نوشیدنی‌ ها قبل از آزمایش است، زیرا ممکن است بر روی خود فرآیند یا نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.

مهم است که دستورالعمل‌ ها را چند روز قبل به دقت مطالعه کنید، چون ممکن است لازم باشد برای خرید لوازم و مسهل‌ ها اقدام کنید. اگر در مورد هرکدام از دستورالعمل‌ ها شک دارید، با پزشک خود تماس بگیرید و سوالاتتان را بپرسید.

احتمالاً به شما گفته خواهد شد که پس از زمان مشخصی در شب قبل از آزمایش، هیچ‌ چیز نخورید و ناشتا باشید. اگر معمولاً داروهای تجویزی را در صبح مصرف می‌کنید، در مورد نحوه مدیریت آن‌ها با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید.

https://sinapress.ir

انواع رفلاکس مدفوع

دو نوع اصلی از رفلکس‌ های دفع مدفوع وجود دارند. رفلکس دفع میانتریک مسئول افزایش حرکات دودی (پریستالسیس) و حرکت مدفوع به سمت راست‌ روده است. این رفلکس در نهایت به شل شدن اسفنکتر داخلی مقعد و کاهش انقباض آن اشاره می‌ کند.

نوع دوم رفلکس دفع مدفوع، رفلکس پاراسمپاتیک است. اگرچه حرکات دفع مدفوع مشابه هستند، اما فرد می‌ تواند رفلکس دفع پاراسمپاتیک را به صورت ارادی کنترل کند، در حالی که رفلکس میانتریک قابل کنترل نیست.

احتمال دارد فردی رفلکس دفع میانتریک داشته باشد بدون اینکه رفلکس پاراسمپاتیک فعال باشد. در این حالت، احساس نیاز به دفع ممکن است به اندازه حالتی که هر دو رفلکس فعال هستند، قوی نباشد.

دلایل برگشتن مدفوع به داخل روده و رفلاکس چیست؟

رفلاکس دفع مدفوع همیشه ممکن است به دلیل دیر به سرویس بهداشتی رفتن نباشد. چندین بیماری مختلف وجود داشته که می توانند عامل رفلکس های مکرر باشند. این موارد عبارتند از:

•  تحریک دستگاه گوارش: وجود نوعی حشره معده یا سایر عفونت‌ های روده‌ ای می‌ توانند برخی از اعصاب را کند کرده یا کارایی آنها را مختل کنند.
•  اختلالات عصبی (مغزی): آسیب به سیستم عصبی می تواند بر انتقال پیام از مغز به عضلات اسفنکتر مقعد و بالعکس تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به مواردی اشاره کرد که فردی دچار سکته مغزی شده است، یا مبتلا به ام اس یا بیماری پارکینسون است.
•  اختلالات کف لگن: این شرایط زمانی رخ می دهد که عضلات کف لگن که مسئول مدفوع، ادرار کردن و عملکردهای جنسی هستند، آنطور که باید کار نمی کنند. برخی از شرایط شامل افتادگی رکتوم یا رکتوسل است.
•  آسیب های نخاعی: وقتی فردی دچار آسیب نخاعی شده است که باعث پاراپلژیک یا چهار پلژی می شود، سیگنال های عصبی او به طور طبیعی منتقل نمی شوند. به عنوان یک قاعده کلی، کسانی که کوادری پلژی دارند به طور قابل توجهی در رفلاکس دفع مشکل بیشتری دارند.

رفلاکس مدفوع یکی از دلایل اصلی یبوست است. زمانی که یک شخص این اتفاق را به طور مکرر تجربه کند، در حقیقت به یبوست مزمن مبتلا شده است.

عوارض

اگر جزو کسانی هستید که زمانی که احساس دفع دارید معطل کرده و برای تخلیه روده ها اقدام نمی کنید، قطعا بازگشت مدفوع به داخل روده را بار ها تجربه کردید. لازم است این نکته را بدانید در صورتی که به این موضوع بی توجهی کنید، ممکن است در کوتاه مدت یا طولانی مدت به عوارض زیر دچار شوید:

1. اختلالات انسدادی

• انسداد روده: انسداد روده به این معنی است که چیزی روده شما را مسدود می کند. غذا و مدفوع ممکن است نتوانند آزادانه حرکت کنند.
• ولولوس یا پیچ خوردگی روده: چرخش نادرست روده که در برخی از افراد یک مشکل مادرزادی است، می تواند به دلیل رفلاکس مدفوع مزمن نیز اتفاق بیفتد.
• بیماری هیرشپرونگ: در حقیقت نوعی بیماری مادرزادی که در آن سلول‌ های عصبی در قسمت‌ هایی از روده بزرگ وجود نداشته و منجر به یبوست مزمن، انسداد و برگشت احتمالی مواد مدفوع می‌ شود.
• انواع رفلاکس مدفوعhttps://justpaste.it/j34wc