کولونوسکوپی چگونه انجام میشود؟
روش چگونگی انجام شامل اتفاقاتی است که قبل از کولونوسکوپی، حین انجام و بعد از آن اتفاق می افتد. اما تجربه شما ممکن است کمی متفاوت باشد، بسته به دلیلی که برای انجام این آزمایش دارید، جایی که آن را انجام می دهید، پیش نیازهای لازم و وضعیت کلی سلامتی بدن. قبل از انجام این آزمایش حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید چه انتظاری باید داشته باشید و اگر سوالی دارید، از او بپرسید.
آیا می توانم خودم به کولونوسکوپی بروم؟
کولونوسکوپی معمولاً به عنوان یک فرآیند تشخیصی سرپایی انجام می شود (که نیاز به اقامت شبانه در بیمارستان ندارد). چون از داروی آرام بخش برای راحت تر کردن شما در طول آزمایش استفاده می شود، بهتر است برای بازگشت به خانه پس از آزمایش، کسی را به عنوان همراه با خود ببرید. اگر احساس خواب آلودگی یا سرگیجه می کنید، قطعا نیاز به کمک کسی برای بازگشت به خانه دارید. بنابراین بسیاری از مراکز کولونوسکوپی به افراد اجازه نمی‌‌دهند که با تاکسی یا خدمات حمل و نقل مشترک به خانه بروند. اگر رفت و آمد برایتان ممکن است مشکل باشد، با پزشک خود در مورد سیاست بیمارستان یا مرکز جراحی برای استفاده از این خدمات صحبت کنید. بسته به شرایط ممکن است منابع دیگری برای بازگشت به خانه وجود داشته باشد.
آمادگی قبل از انجام کولونوسکوپی چگونه است؟
تمام افرادی که تصمیم به انجام کولونوسکوپی دارند، دستورالعمل‌‌هایی برای آمادگی های قبل از آن دریافت می کنند. بنابراین پزشک شما نیز دستورالعمل های خاصی خواهد داد. این شامل انجام آماده سازی روده و اجتناب از مصرف برخی داروها، غذاها و نوشیدنی ها قبل از آزمایش است، زیرا ممکن است بر روی خود فرآیند یا نتایج آزمایش تأثیر بگذارد.
مهم است که دستورالعمل ها را چند روز قبل به دقت مطالعه کنید، چون ممکن است لازم باشد برای خرید لوازم و مسهل ها اقدام کنید. اگر در مورد هرکدام از دستورالعمل ها شک دارید، با پزشک خود تماس بگیرید و سوالاتتان را بپرسید.
احتمالاً به شما گفته خواهد شد که پس از زمان مشخصی در شب قبل از آزمایش، هیچ چیز نخورید و ناشتا باشید. اگر معمولاً داروهای تجویزی را در صبح مصرف می‌کنید، در مورد نحوه مدیریت آنها با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید.
انواع رفلاکس مدفوع
دو نوع اصلی از رفلکس های دفع مدفوع وجود دارند. رفلکس دفع میانتریک مسئول افزایش حرکات دودی (پریستالسیس) و حرکت مدفوع به سمت راست روده است. این رفلکس در نهایت به شل شدن اسفنکتر داخلی مقعد و کاهش انقباض آن اشاره می کند.
نوع دوم رفلکس دفع مدفوع، رفلکس پاراسمپاتیک است. اگرچه حرکات دفع مدفوع مشابه هستند، اما فرد می تواند رفلکس دفع پاراسمپاتیک را به صورت ارادی کنترل کند، در حالی که رفلکس میانتریک قابل کنترل نیست.
احتمال دارد فردی رفلکس دفع میانتریک داشته باشد بدون اینکه رفلکس پاراسمپاتیک فعال باشد. در این حالت، احساس نیاز به دفع ممکن است به اندازه حالتی که هر دو رفلکس فعال هستند، قوی نباشد.
دلایل برگشتن مدفوع به داخل روده و رفلاکس چیست؟
رفلاکس دفع مدفوع همیشه ممکن است به دلیل دیر به سرویس بهداشتی رفتن نباشد. چندین بیماری مختلف وجود داشته که می توانند عامل رفلکس های مکرر باشند. این موارد عبارتند از:
- تحریک دستگاه گوارش: وجود نوعی حشره معده یا سایر عفونت های روده ای می توانند برخی از اعصاب را کند کرده یا کارایی آنها را مختل کنند.
- اختلالات عصبی (مغزی): آسیب به سیستم عصبی می تواند بر انتقال پیام از مغز به عضلات اسفنکتر مقعد و بالعکس تأثیر بگذارد. به عنوان مثال می توان به مواردی اشاره کرد که فردی دچار سکته مغزی شده است، یا مبتلا به ام اس یا بیماری پارکینسون است.
- اختلالات کف لگن: این شرایط زمانی رخ می دهد که عضلات کف لگن که مسئول مدفوع، ادرار کردن و عملکردهای جنسی هستند، آنطور که باید کار نمی کنند. برخی از شرایط شامل افتادگی رکتوم یا رکتوسل است.
- آسیب های نخاعی: وقتی فردی دچار آسیب نخاعی شده است که باعث پاراپلژیک یا چهار پلژی می شود، سیگنال های عصبی او به طور طبیعی منتقل نمی شوند. به عنوان یک قاعده کلی، کسانی که کوادری پلژی دارند به طور قابل توجهی در رفلاکس دفع مشکل بیشتری دارند.
رفلاکس مدفوع یکی از دلایل اصلی یبوست است. زمانی که یک شخص این اتفاق را به طور مکرر تجربه کند، در حقیقت به یبوست مزمن مبتلا شده است.
عوارض
اگر جزو کسانی هستید که زمانی که احساس دفع دارید معطل کرده و برای تخلیه روده ها اقدام نمی کنید، قطعا بازگشت مدفوع به داخل روده را بار ها تجربه کردید. لازم است این نکته را بدانید در صورتی که به این موضوع بی توجهی کنید، ممکن است در کوتاه مدت یا طولانی مدت به عوارض زیر دچار شوید:
1. اختلالات انسدادی
- انسداد روده: انسداد روده به این معنی است که چیزی روده شما را مسدود می کند. غذا و مدفوع ممکن است نتوانند آزادانه حرکت کنند.
- ولولوس یا پیچ خوردگی روده: چرخش نادرست روده که در برخی از افراد یک مشکل مادرزادی است، می تواند به دلیل رفلاکس مدفوع مزمن نیز اتفاق بیفتد.
- بیماری هیرشپرونگ: در حقیقت نوعی بیماری مادرزادی که در آن سلول های عصبی در قسمت هایی از روده بزرگ وجود نداشته و منجر به یبوست مزمن، انسداد و برگشت احتمالی مواد مدفوع می شود.
- انواع رفلاکس مدفوعhttps://justpaste.it/j34wc
گزینه های درمانی برای هموروئید کدامند؟
سویه های درمان هموروئید به شدت و نوع آن بستگی دارد. گزینه ها عبارتند از:
https://www.tarafdari.com/node/2568204
اصلاح سبک زندگی:
افزایش دریافت فیبر از طریق رژیم غذایی یا مکمل ها برای نرم کردن مدفوع.
نوشیدن آب زیاد برای جلوگیری از کم آبی بدن و سهولت حرکات روده.
اجتناب از نشستن طولانی مدت یا زور زدن در هنگام اجابت مزاج.
درمان های خانگی:
حمام نشستن گرم برای کاهش درد و التهاب.
کرم ها، پمادها یا شیاف های بدون نسخه حاوی هیدروکورتیزون.
استفاده از کمپرس سرد برای کاهش تورم
اقدامات پزشکی:
بستن نوار لاستیکی: یک نوار لاستیکی کوچک در اطراف پایه یک هموروئید داخلی قرار می گیرد تا جریان خون آن قطع شود.
اسکلروتراپی: یک محلول شیمیایی به بواسیر تزریق می شود که باعث کوچک شدن آن می شود.
انعقاد مادون قرمز: یک منبع حرارتی برای سخت شدن و تخریب بافت هموروئید استفاده می شود.
هموروئیدکتومی: برداشتن بواسیر بزرگ یا شدید با جراحی.
هموروئیدوپکسی منگنه: این روش بافت هموروئید را تغییر مکان می دهد و جریان خون را به آن کاهش می دهد.
عوارض هموروئید
در حالی که هموروئید به طور کلی خطرناک نیست، ممکن است عوارضی ایجاد شود، از جمله:
بواسیر ترومبوز شده: زمانی که لخته خون در هموروئید خارجی تشکیل می شود و باعث درد و تورم شدید می شود.
کم خونی: از دست دادن خون مزمن ناشی از هموروئید می تواند منجر به کم خونی و در نتیجه خستگی و ضعف شود.
هموروئید خفه شده: اگر خون رسانی به هموروئید پرولاپس قطع شود، می تواند منجر به درد شدید و مرگ بافت شود.
عفونت: بواسیر ممکن است عفونی شود و منجر به عوارض بیشتر شود.
علل یبوست
یبوست می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله عادات غذایی، انتخاب سبک زندگی، شرایط پزشکی و داروها باشد. درک این علل برای پیشگیری و مدیریت موثر بسیار مهم است.
عوامل غذایی:
-
دریافت ناکافی فیبر: فیبر نقش مهمی در افزایش حجم مدفوع و ترویج حرکات منظم روده ایفا می کند. رژیم های غذایی فاقد میوه، سبزیجات و غلات کامل یکی از دلایل اصلی یبوست هستند.
-
مصرف کم مایعات: کم آبی باعث سفت شدن مدفوع و سخت شدن دفع آن می شود.
عوامل سبک زندگی:
-
بی تحرکی: عدم فعالیت بدنی حرکت روده را کند کرده و دفع مدفوع را کاهش می دهد.
-
نادیده گرفتن میل به دفع مدفوع: سرکوب میل طبیعی به دفع مدفوع می تواند منجر به زمان انتقال طولانی تر و مدفوع سفت تر شود.
علل پزشکی و روانی:
-
سندرم روده تحریک پذیر (IBS): این وضعیت اغلب بین یبوست و اسهال متناوب است.
-
اختلالات هورمونی: شرایطی مانند کم کاری تیروئید متابولیسم را کند کرده و بر کارایی گوارش تاثیر می گذارد.
-
شرایط عصبی: اختلالاتی مانند بیماری پارکینسون، مولتیپل اسکلروزیس و آسیب های نخاعی می توانند سیگنال های روده را مختل کنند.
-
عوامل روانی: استرس، اضطراب و افسردگی می توانند حرکت روده را مختل کرده و منجر به یبوست شوند.
داروها:
-
مواد افیونی: این داروهای تسکین دهنده به دلیل ایجاد یبوست بدنام هستند.
-
آنتی اسیدها: آنهایی که حاوی آلومینیوم یا کلسیم هستند می توانند عملکرد روده را کاهش دهند.
-
داروهای ضد افسردگی: برخی داروها برای شرایط سلامت روان ممکن است در فرایندهای گوارشی اختلال ایجاد کنند.
-
بیماری ها و شرایط مرتبط
یبوست مزمن اغلب با شرایط پزشکی زمینه ای همراه است یا توسط آن تشدید می شود. این بیماری های مرتبط عبارتند از:
اختلالات گوارشی:
-
سندرم روده تحریک پذیر (IBS): IBS اغلب بین اسهال و یبوست متناوب می شود و باعث ناراحتی قابل توجهی می شود.
-
دیورتیکولوز: این وضعیت زمانی رخ می دهد که کیسه های کوچک برآمده در دستگاه گوارش ایجاد شده که اغلب با یبوست مزمن تشدید می شود.
-
سرطان کولورکتال: تغییرات مداوم در عادات روده، از جمله یبوست، ممکن است نشان دهنده سرطان کولورکتال باشد و نیاز به ارزیابی سریع دارد.
اختلالات عصبی:
-
مولتیپل اسکلروزیس (MS): ام اس بر ارتباطات عصبی تاثیر می گذارد و عملکرد روده را مختل می کند.
-
بیماری پارکینسون: این وضعیت عصبی پیشرونده اغلب حرکت روده را کند می کند و به یبوست مزمن کمک می کند.
-
سکته مغزی: سکته مغزی می تواند به کنترل مغز بر حرکات روده آسیب برساند و منجر به یبوست شود.
آیا اسهال باعث شقاق مقعد میشود؟
شقاق مقعد پارگی های کوچکی در پوشش مقعد هستند. آنها می توانند به دلیل ضربه ها و فشار های ناشی از دفع مکرر مدفوع در طول دوره های اسهال ایجاد شوند. بر خلاف شقاق های ناشی از یبوست که با مدفوع سفت مرتبط است، آنهایی که با اسهال مزمن مرتبط هستند معمولاً به دلیل تحریک و التهاب ناشی از مدفوع آبکی هستند.
علائم
علائم شقاق مقعدی شامل درد شدید در حین و بعد از اجابت مزاج، پارگی های قابل مشاهده در پوست اطراف مقعد و لکه بینی احتمالی خون روی دستمال توالت است. اسهال مزمن این علائم را تشدید می کند. زیرا دفعات زیاد حرکات روده مانع از بهبود مناسب شقاق می شود.
تاثیر
شقاق مقعدی مکرر یا مداوم می تواند منجر به درد و ناراحتی مزمن شده که به طور بالقوه نیاز به مداخله پزشکی مانند درمان های موضعی، تزریق سم بوتولینوم یا روش های جراحی دارد.
۲.هموروئید یا بواسیر
هموروئید وریدهای متورم در ناحیه مقعد هستند. اسهال مزمن باعث افزایش فشار داخل شکمی و فشار روی این وریدها شده و باعث تورم و پرولاپس بالقوه آنها می شود. هموروئیدهای خارجی که در خارج از کانال مقعد قرار دارند، به ویژه در برابر تحریک ناشی از اسهال آسیب پذیر هستند.
روشهای مختلف برای کمک به درمان سریع درد بواسیر عبارتند از:
- مالیدن و خوردن روغن زیتون همراه با غذا برای تسکین بواسیر
- استفاده از وازلین برای نرم کردن مقعد
- درمان بواسیر با مالیدن عسل روی توده یا به شکل خوراکی
- استفاده از داروی ژله ای داخل کپسول ویتامین ای E
- خوردن غذاهای حاوی فیبر برای نرم شدن مدفوع و تسکین درد بواسیر
- انجام حمام سیتز (Sitz bath) در خانه
- استفاده از کمپرس یخ برای درمان موضعی درد بواسیر
- ورزش کردن و پیاده روی روزانه برای بالا بردن جریان خون
این قسمت برگرفته از: https://cliniczarei.com/hemorrhoids/home-treatment
علائم هموروئید
علائم بیماری بواسیر شایع شامل خارش، ناراحتی، درد، تورم در اطراف مقعد و خونریزی در حین حرکات روده است. در موارد شدید، هموروئید می تواند پرولاپس یا ترومبوز شود که منجر به درد قابل توجه و نیاز به مراقبت فوری پزشکی می شود.
تاثیر هموروئید بر بدن بیمار
تحریک مداوم ناشی از اسهال، مدیریت هموروئید را پیچیده می کند، زیرا حرکات مکرر روده علائم را تشدید کرده و مانع از بهبودی می شود. هموروئیدهای طولانی مدت درمان نشده ممکن است به روش هایی مانند بستن باند لاستیکی یا هموروئیدکتومی نیاز داشته باشند.
۳.درماتیت پری آنال
درماتیت پری آنال به التهاب و تحریک پوست اطراف مقعد اشاره دارد. اسهال مزمن، ناحیه اطراف مقعد را در معرض رطوبت و محرک های مداوم قرار می دهد که منجر به خیس ماندن پوست در طولانی مدت می شود.
علائم درماتیت
این وضعیت به صورت قرمزی، خارش، احساس سوزش و درد در اطراف مقعد ظاهر می شود. پوست آسیب دیده ممکن است خام شود و در صورت عدم درمان، عفونت های باکتریایی یا قارچی ثانویه ایجاد می شود.
تاثیر درماتیت
چرخه تحریک و التهاب، درماتیت پری مقعدی را به وضعیتی پایدار و ناراحت کننده تبدیل می کند. پیشگیری از این عارضه شامل رعایت دقیق بهداشت و استفاده از کرم های مانع برای محافظت از پوست است.