مقایسه علائم زگیل تناسلی با مولوسکوم

علائم زگیل تناسلی:

علائم زگیل تناسلی می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما معمولاً عبارتند از:

  • شکل ظاهری: زگیل تناسلی معمولاً به صورت توده‌های کوچک، گوشتی یا خاکستری ایجاد می‌شوند. آن‌ها می‌توانند صاف یا برجسته بوده و ممکن است زمانی که به شکل دسته‌ای رشد میکنند، شبیه به شکل گل کلم باشند. اندازه این زگیل‌ها می‌تواند از قطر چند میلی متر تا بیش از یک سانتی متر متغیر باشد.
  • محل ایجاد: این زگیل‌ها معمولاً در فرج، واژن، دهانه رحم، آلت تناسلی، کیسه بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می‌شوند. در برخی موارد، در صورت داشتن رابطه جنسی دهانی، ممکن است در دهان یا گلو نیز ایجاد شوند.
  • سایر علائم: در حالی که زگیل تناسلی اغلب بدون درد هستند، برخی از افراد ممکن است خارش، سوزش یا ناراحتی را در ناحیه آسیب دیده تجربه کنند. توجه به این نکته مهم است که همه افراد مبتلا به HPV دچار زگیل قابل مشاهده نمی‌شوند. بسیاری از افراد بدون علامت هستند.

علائم مولوسکوم تناسلی:

علائم مرتبط با مولوسکوم کونتاژیوزوم عبارتند از:

  • شکل ظاهری: Molluscum contagiosum به صورت برآمدگی‌های کوچک، سفت و برجسته ظاهر می‌شود که معمولاً به رنگ گوشت یا سفید هستند. این برجستگی‌ها اغلب دارای گودی یا فرورفتگی مرکزی هستند که ظاهری مشخص به آن‌ها می‌دهد. ضایعات می‌توانند اندازه متفاوتی داشته باشند، اما به طور معمول حدود ۲ تا ۵ میلی متر قطر دارند.
  • محل رشد: ضایعات می‌توانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند، اما بیشتر در ناحیه تناسلی، شکم، قسمت داخلی ران‌ها و گاهی اوقات در صورت یا بازو‌ها دیده می‌شوند. در کودکان اغلب روی تنه یا صورت ظاهر می‌شوند.
  • سایر علائم: مولوسکوم عموماً بدون علامت است. اکثر افراد درد یا ناراحتی ناشی از ضایعات را تجربه نمی‌کنند. با این حال، برخی ممکن است خارش خفیف را تجربه کنند.

مقایسه علل زگیل تناسلی و مولوسکوم

تفاوت زگیل تناسلی با مولوسکوم چیست و چگونه درمان میشوند؟

دلایل ایجاد زگیل تناسلی:

زگیل تناسلی توسط زیر شاخه‌هایی از ویروس اچ پی وی ایجاد می‌شود. این ویروس از طریق تماس مستقیم پوست به پوست در طول فعالیت جنسی، که شامل رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی است، منتقل می‌شود. نکته مهم این است که HPV می‌تواند بدون علائم قابل مشاهده وجود داشته باشد، به این معنی که افراد می‌توانند ناآگاهانه ویروس را حتی اگر زگیل نداشته باشند منتقل کنند. عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش دهند عبارتند از:

  • داشتن چندین شریک جنسی. 
  • داشتن رابطه جنسی محافظت نشده
  • داشتن سیستم ایمنی ضعیف

دکتر زگیل تناسلی - آفتاب نیوز

فرق روشهای تشخیص زگیل تناسلی و کورک

تشخیص زگیل تناسلی

تشخیص زگیل تناسلی در درجه اول بالینی است و شامل معاینه فیزیکی توسط متخصص زنان و بیماریهای تناسلی است. در برخی موارد، بیوپسی ممکن است برای تایید تشخیص یا رد سایر شرایط انجام شود. پزشک متخصص همچنین ممکن است از تکنیک های تشخیصی بصری یا استفاده از اسید استیک برای افزایش دید زگیل ها استفاده کنند. علاوه بر این، اغلب به افراد فعال از نظر جنسی توصیه می شود که تحت غربالگری های منظم برای عوارض مرتبط با HPV قرار گیرند.

تشخیص جوش تناسلی

تشخیص کورک تناسلی معمولاً به معاینه فیزیکی خلاصه می شود. متخصص پوست ظاهر کورک را بررسی کرده و در مورد علائم مرتبط با آن جویا می شود. در موارد مکرر یا زمانی که نگرانی در مورد یک بیماری زمینه ای (مانند آبسه) وجود دارد، ممکن است از چرک کشت برای شناسایی باکتری های خاص مسئول عفونت گرفته شود.

فرق روش های درمان زگیل تناسلی و جوش

روشهای درمان زگیل تناسلی

در حالی که هیچ درمانی برای خود HPV وجود ندارد، گزینه های درمانی مختلفی برای مدیریت زگیل تناسلی وجود دارد. درمان‌ های موضعی مانند کرم ایمی کیمود یا محلول پودوفیلوکس را می‌توان مستقیماً روی زگیل‌ ها اعمال کرد تا از بین بردن آن‌ ها بهبود یابد. کرایوتراپی (انجماد) روش موثر دیگری است که توسط پزشک برای از بین بردن زگیل استفاده می شود. در موارد شدیدتر یا زمانی که زگیل‌ ها به درمان‌ های دیگر مقاوم هستند، ممکن است گزینه‌ های جراحی مانند لیزر درمانی یا اکسیزیون در نظر گرفته شود. برای افراد مبتلا به زگیل تناسلی ضروری است که به طور منظم با دکتر خود پیگیری کنند زیرا برخی از گونه های ویروس پاپیلومای انسانی می توانند منجر به سرطان دهانه رحم در زنان شوند.

روشهای درمان جوش تناسلی

درمان کورک تناسلی اغلب با روشهای خانگی مانند کمپرس گرم روی ناحیه آسیب دیده شروع می شود. این روش به کاهش درد و تخلیه چرک کمک می کند. اگر کورک با مراقبت های خانگی بهبود نیابد یا به طور فزاینده ای دردناک یا بزرگ شود، ممکن است مداخله پزشکی لازم باشد. در این مواقع پزشک برای تخلیه محتویات آن و کاهش فشار، نیاز به دندانه زدن (برش دادن) جای جوش داشته باشد. در مواردی که عفونت باکتریایی قابل توجه یا جوش های مکرر وجود دارد، ممکن است آنتی بیوتیک ها برای کمک به رفع عفونت تجویز شوند.

تفاوت در روشهای پیشگیری از زگیل تناسلی و کورک

پیشگیری از زگیل تناسلی

پیشگیری از زگیل تناسلی در درجه اول شامل انجام اقدامات جنسی ایمن است. استفاده از کاندوم می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد، اما آن را به طور کامل از بین نمی برد زیرا این ویروس می تواند مناطقی را که توسط کاندوم پوشانده نشده است، آلوده کند. واکسن HPV در پیشگیری از عفونت از شایع ترین سویه های پرخطر مرتبط با زگیل تناسلی و سرطان بسیار موثر است. واکسیناسیون برای افراد پیش از نوجوانی توصیه می شود، اما می تواند برای افراد مسن که قبلا واکسینه نشده اند نیز مفید باشد.

پیشگیری از جوش تناسلی

پیشگیری از کورک تناسلی بر حفظ شیوه های بهداشتی خوب تمرکز دارد. شستن منظم ناحیه تناسلی با آب و صابون به کاهش بار باکتریایی روی سطح پوست کمک می کند. اجتناب از به تن کردن لباس های تنگ که ممکن است باعث اصطکاک و تحریک شود نیز می تواند به جلوگیری از آسیب فولیکول های مو کمک کند. برای افرادی که مستعد جوش هستند، ممکن است مدیریت بیماری های زمینه ای مانند دیابت و حفظ یک سبک زندگی سالم که شامل تغذیه مناسب و هیدراتاسیون باشد، مفید باشد.

مردم سالاری / گوشت اضافه مقعد

علل تگ های پوستی مقعد در دوران بارداری


اسکین تگ مقعدی در دوران بارداری نشانه چیست؟

درک علل زمینه ای برچسب های پوستی مقعدی می تواند به مدیریت موثر آنها کمک کند. عوامل متعددی در رشد آنها در دوران بارداری نقش دارند:

  • تغییرات هورمونی: بارداری باعث نوسانات هورمونی قابل توجهی می شود، به ویژه افزایش استروژن و پروژسترون. این تغییرات هورمونی می تواند منجر به افزایش خاصیت ارتجاعی پوست شود و ممکن است باعث رشد تگ های پوستی شود.
  • افزایش جریان خون: زنان باردار افزایش حجم و گردش خون را تجربه می کنند که می تواند منجر به احتقان رگ های خونی در ناحیه مقعد شود. این عروق می تواند به تشکیل برچسب های پوستی کمک کند.
  • افزایش وزن: افزایش وزن مرتبط با بارداری می تواند اصطکاک را در مناطقی که پوست به پوست یا لباس ساییده می شود، افزایش دهد و منجر به ایجاد برچسب پوستی شود.
  • یبوست و زور زدن: بسیاری از زنان باردار به دلیل تغییرات هورمونی و تنظیم رژیم غذایی دچار یبوست می شوند. زور زدن در حین اجابت مزاج می تواند فشاری را در اطراف ناحیه مقعد ایجاد کرده و به تشکیل اسکین تگ های مقعدی کمک کند.
  • استعداد ژنتیکی: برخی از افراد ممکن است تمایل ژنتیکی به ایجاد برچسب های پوستی داشته باشند که می تواند در دوران بارداری تشدید شود.

تشخیص اسکین تگ های مقعدی در بارداری

تشخیص برچسب های پوستی مقعدی معمولاً شامل معاینه فیزیکی توسط پزشک است. در طول این معاینه، دکتر توده ها را بررسی کرده و . برای زنان باردار ضروری است که هر گونه نگرانی در مورد تغییرات در بدن خود را با پزشکان در میان بگذارند.

در برخی موارد، متخصص زنان یا آنورکتال که به او مراجعه کردید، ممکن است آزمایش‌ های اضافی را برای رد سایر بیماری‌ هایی که می‌ توانند مشابه اسکین تگ های مقعدی به نظر برسند، مانند هموروئید، زگیل مقعدی یا مسائل جدی‌ تر پوستی انجام دهند.

در این بین شبیه ترین بیماری به اسکین تگ ها زگیل های تناسلی در مقعد است. که برای پاسخ به سوال از کجا بفهمیم زگیل تناسلی داریم، می توانید به قسمت مربوطه مراجعه کنید.

روش های درمان اسکین تگ مقعدی در بارداری

برای اکثر زنان، برچسب های پوستی مقعد در دوران بارداری نیازی به درمان ندارند، مگر اینکه آزاردهنده یا همراه با علائم دیگر باشند. در اینجا چند استراتژی مدیریتی وجود دارد:

  • رعایت بهداشت: حفظ بهداشت خوب در ناحیه مقعد می تواند به جلوگیری از تحریک و ناراحتی مرتبط با برچسب های پوستی کمک کند. تمیز کردن ملایم با آب و صابون ملایم در حین استحمام توصیه می شود.
  • اجتناب از تحریک: پوشیدن لباس های گشاد و اجتناب از لباس های زیر تنگ می تواند اصطکاک اطراف ناحیه مقعد را کاهش دهد. علاوه بر این، استفاده از دستمال توالت نرم یا دستمال مرطوب می تواند به به حداقل رساندن تحریک در حین حرکات روده کمک کند.
  • تنظیم رژیم غذایی: برای کاهش یبوست، زنان باردار باید روی یک رژیم غذایی پرفیبر غنی از میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و هیدراتاسیون کافی تمرکز کنند. این مورد می تواند به کاهش فشار در حین حرکات روده کمک کند.
  • درمان‌ های موضعی: کرم‌ های بدون نسخه که برای تسکین درد هموروئید تولید شده‌ اند، ممکن است در صورت وجود تحریک یا خارش، احساس آرامش موقتی ایجاد کنند.
  • درمان با روش های پزشکی: در موارد نادری که برچسب های پوستی دردناک یا مشکل ساز می شوند، ممکن است مداخله پزشکی ضروری باشد. روش ها شامل برداشتن جراحی از طریق برداشتن یا سایر روش‌ها مانند کرایوتراپی (انجماد) یا جراحی الکتریکی است. با این حال، به طور کلی از این درمان ها در دوران بارداری اجتناب می شود، مگر اینکه به دلیل خطرات احتمالی درگیر، کاملاً ضروری باشد.
  • https://partnewss.com/%d8%a7%d8%b3%da%a9%db%8c%d9%86-%d8%aa%da%af-%d9%85%d9%82%d8%b9%d8%af%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%af%d9%88%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d8%af%d8%a7%d8%b1%db%8c-%d9%86%d8%b4%d8%a7%d9%86%d9%87-%da%86/