عوامل خاصی خطر شقاق مقعدی را افزایش میدهند، از جمله:
شقاق همچنین ممکن است ناشی از بیماری التهابی روده، جراحی یا سایر درمانهای پزشکی باشد که بر حرکات روده یا مقعد تأثیر میگذارد.
برای تشخیص کولیت اولسراتیو در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان، پزشک باید سایر بیماری ها را رد کند. پس از معاینه فیزیکی، آنها ممکن است موارد زیر را تجویز کنند:
شقاق مقعد پارگی های کوچکی در پوشش مقعد هستند. این پارگی ها می تواند ناشی از حرکات سخت و خشک روده، اسهال و التهاب باشند. علائم شقاق شامل خارش، درد و خونریزی است. به طور ساده تر می توان گفت هر زخم کوچکی که در این ناحیه مشاهده شود، شقاق نام دارد.
شقاق سطحی خود به خود بهبود می یابد، اما شقاق عمیق تر ممکن است عضله اسفنکتر زیرین کانال مقعد را درگیر کند و به درستی بهبود نیابد. برای شقاق مزمن، پزشک تلاش می کند تا علت شقاق را تعیین کند و هر بیماری زمینه ای را درمان کند. درمان ها ممکن است شامل حمام نشستن، بی حس کننده های موضعی یا رژیم غذایی با فیبر بالا باشد.
ترک مقعدی اغلب در هنگام دفع مدفوع بزرگ یا سفت و رابطه مقعدی رخ می دهد. یبوست مزمن یا اسهال مکرر نیز می تواند منجر به پارگی پوست مقعد شود. همچنین سایر علل شایع عبارتند از:
حرکات روده
فشار آوردن در هنگام زایمان
بیماری التهابی روده (IBD)
بیماری کرون
کاهش جریان خون در ناحیه آنورکتال
تنگی بیش از حد عضلات اسفنکتر مقعد
تقریباً نیمی از تمام آبسه های مقعدی به فیستول تبدیل می شوند، یک کانال غیر طبیعی که غدد مقعدی عفونی را به دهانه پوست اطراف مقعد متصل می کند. پس از تخلیه آبسه، گذرگاه بین غده مقعد و دهانه پوست ممکن است به طور همیشگی درمان نشود. تخلیه مکرر از طریق کانال چرکی می تواند باعث تشکیل فیستول شود. علائم فیستول مقعدی مشابه علائم آبسه مقعدی بوده که شامل موارد زیر هستند:
تورم
تحریک پوست
تخلیه چرک
تب
برخلاف آبسه های مقعدی، فیستول ها معمولاً درد ایجاد نمی کنند، اما ممکن است باعث تخلیه ترشحاتی مانند مدفوع شوند.
شما می توانید با انجام برخی از کارهای احتمال انتقال و ابتلا به زگیل را کاهش دهید. که عبارتند از:
به نقل قول از mayoclinic ممکن است که زگیل های دست و پا در طی مدت زمان طولانی خود به خود از بین بروند. ولی این امر کاملا احتمالی است. یعنی شاید هم از بین نروند!
موضوع اصلی این است که افراد معمولا از وجود آنها حس خوبی نداشته و خجالت می کشند. حتی در اکثر موارد این زائده ها می توانند در انجام کوچکترین کارهای روزمره هم مشکل ایجاد کنند. در نتیجه ترجیح می دهند تا برای درمان زگیل دست یا پا خود اقدام کنند. اگر شما هم از وجود این زگیل ها رنج می برید، می توانید با روش های زیر در کمتر از یک ساعت آنها را درمان کنید:
به جرات می توانیم بگوییم که امروزه لیزر یکی از روش های درمان شگفت انگیز برای از بین بردن اکثر بیماری های پوستی به خصوص زگیل دست، پا و تناسلی است. از آنجا که این روش درمانی در کوتاه ترین زمان ممکن بهترین بازدهی را دارد، منتخب 90% بیماران و جراحان مطرح می باشد.
از آنجا که روش های تهاجمی دیگر مانند جراحی و بریدن به قسمت های دیگر پوست نیز آسیب می رساند، درمان زگیل با لیزر بهترین روش درمان می باشد. لیزر CO2 قادر است عفونت را از ریشه سوزانده و زائده را برای همیشه از بین ببرد.
فریز کردن، انجماد یا کرایو اصطلاحات رایجی هستند که برای این روش درمانی استفاده می شود. درمان به روش کرایو که مانند لیزر به صورت سرپایی در کلینیک متخصص انجام می شود، با اعمال نیتروژن مایع یا دی اکسید کربن در دما -196 درجه سانتی گراد صورت می گیرد. سپس زائده های یخ زده، خشک شده و کنده می شوند. نسبت به تعداد زگیل ها ممکن است که پزشک چند جلسه را برای درمان آنها توصیه کند. زمان حدودی درمان برای زگیل ها حدود 20 دقیقه است.
درست است که دو بیماری کیست مویی و آبسه مقعد هر دو برآمده بوده و به شکل یک توده هستند. اما به هیچ عنوان این دو بیماری یکی نیستند و نباید با هم اشتباه گرفته شوند. زیرا تفاوت کیست مویی و آبسه مقعد در علت، علائم، تشخیص و درمان آنها وجود دارد.
کیست مویی یا پیلونیدال یک کیسه یا حفره است که می تواند در هر جایی از کمر یا سطح پوست شما در آن ناحیه ایجاد شود. این کیست می تواند با مایع، چرک به همراه موهای زائد بدن پر شود و ممکن است مانند یک توده سفت باشد. سلول هایی که لایه بیرونی کیسه را تشکیل می دهند غیر طبیعی هستند زیرا آنها با سایر سلول های اطراف خود متفاوت هستند.
انواع مختلفی از کیست ها وجود دارد. اگرچه کیست ها می توانند در ارتباط با سرطان ظاهر شوند، اما بیشتر کیست ها سرطانی نیستند. کیست از تومور متمایز است زیرا کیسه محصور است.
علائم کیست پیلونیدال عبارتند از: درد، قرمزی و تورم در پایین ستون فقرات. ترشح چرک یا خون از آن بوی بد ناشی از چرک.
آبسه یک عفونت چرکی در بافت قسمت رکتوم یا مقعد است. معمولاً توسط باکتری ایجاد می شود، اما همچنین می تواند نتیجه ویروس ها، انگل ها یا اشیاء بلعیده شده باشد. چرک زمانی تشکیل می شود که سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با عفونت بسیج می شود.
در صورتی که آبسه می تواند روی پوست شما ظاهر شود، جایی که به راحتی قابل مشاهده است. یا می تواند در داخل بدن شما شکل بگیرد، جایی که تشخیص آن سخت تر است. یک آبسه کوچک روی پوست را میتوان کورک یا فرونکل نیز نامید.
در حالی که کیست کیسه ای است که توسط سلول های غیر طبیعی مجزا محصور شده است، آبسه یک عفونت چرکی در بدن شما است که به عنوان مثال توسط باکتری یا قارچ ایجاد می شود.
تفاوت اصلی در علائم آنها شامل موارد زیر است:
هم آبسه و هم کیست می توانند در نقاط مختلف بدن شما ایجاد شوند. هنگامی که یک کیست از قبل تشکیل شده عفونی می شود، به آبسه تبدیل می شود. اما آبسه نباید به صورت کیست شروع شود. می تواند خود به خود شکل بگیرد.
در اینجا چند مثال خاص وجود دارد که به نشان دادن تفاوت بین کیست و آبسه کمک می کند.
برخی از انواع رایج کیست و آبسه عبارتند از: