انواع تبخال کدامند؟
. ویروس هرپس سیمپلکس نوع یک (HSV-1)
علل HSV-1
ویروس تبخال از نوع اول در درجه اول باعث تبخال دهان می شود، اما همچنین می تواند از طریق تماس دهان و تناسلی منجر به تبخال تناسلی شود. این ویروس معمولاً از طریق تماس مستقیم با بزاق یا ضایعات فرد آلوده منتقل می شود. روش های رایج انتقال آن شامل بوسیدن، استفاده از ظروف مشترک یا استفاده از لوازم آرایشی مشترک به خصوص رژ لب است. پس از انقباض، ویروس در مسیرهای عصبی حرکت کرده و می تواند در سلول های عصبی خفته باقی بماند و منجر به شیوع دوره ای شود.
علائم HSV-1
علائم HSV-1 معمولاً در عرض چند روز تا چند هفته پس از مواجهه ظاهر شده و نشانه های زیر را به همراه دارد:
- زخم های دهانی: تاول های دردناکی که در اطراف لب ها و دهان ایجاد می شوند، که اغلب به عنوان تاول های تب شناخته می شوند.
- خارش و سوزش: احساس سوزن سوزن شدن ممکن است قبل از به وجود آمدن زخم ایجاد شود.
- علائم شبه آنفولانزا: برخی از افراد ممکن است تب، تورم غدد لنفاوی و ضعف کلی بدن را در اولین شیوع تجربه کنند.
شیوع اولیه اغلب شدیدترین علائم را با خود دارد. در حالی که نشانه های بعدی خفیف تر هستند. بسیاری از افراد ممکن است حامل ویروس بدون نشان دادن علائم باشند، که آگاهی و آموزش برای پیشگیری ضروری است.
اسکلروتراپی بواسیر یا هموروئید چیست؟ روش انجام و عوارض
روش درمانی اسکلروتراپی بواسیر شامل تزریق یک محلول شیمیایی منقبض کننده به داخل توده هموروئید است که بافت را بسته و خونرسانی به آن را کاهش می دهد.
جای زخم باعث فروپاشی رگ و انقباض و سفت شدن توده شده؛ به طوری که در نهایت 4 تا 6 هفته پس از تزریق اسکلروتراپی چروک می شود. از این تکنیک می توان برای درمان بسیاری از توده های مقعدی به طور همزمان استفاده کرد.
این روش بسیار ایمن است و معمولاً عوارض جانبی کمی را بیمار تجربه می کند. در برخی موارد، بیماران ممکن است در طی دو روز پس از درمان درد خفیفی را تجربه کنند. خونریزی خفیف مقعدی نیز ممکن است برای مدت کوتاهی رخ دهد.
اگر تکنیک استفاده از رابربند برای بواسیر موثر نباشد، پزشک ممکن است اسکلروتراپی را جایگزین کند.
زیرا برای درمان با رابربند، توده ها باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا با نوار الاستیک بسته شوند و زمانی که رگ های هموروئیدی برای این کار خیلی کوچک هستند، معمولاً از اسکلروتراپی استفاده می شود.
اسکلروتراپی چیست؟
اسکلروتراپی (Sclerotherapy) یک روش غیر جراحی است. پزشکان همچنین ممکن است از آن برای درمان سایر اختلالات عروق خونی و لنفاوی بجز درمان هموروئید استفاده کنند.
این محلول تزریقی اسکلروزانت نامیده می شود و رگ مورد نظر را تحریک کرده تا متورم شوند. این تورم جریان خون یا مایع لنفاوی را قطع کرده و رگ ها را منقبض می کند.
بسته به اندازه آن، به یک سیاهرگ ممکن است بیش از یک بار تزریق شود. درمان باید به فاصله هفته ها یا ماه ها انجام شود. ممکن است در طی یک جلسه درمانی چندین ورید تزریق شود.
کاربرد های اسکلروتراپی چیست؟
در حقیقت اسکلروتراپی اصلی ترین روش برای درمان واریس است که می تواند نشانه ای از نارسایی مزمن وریدی باشد.
وریدهای واریسی به سیاهرگ هایی گفته می شود، معمولاً در پاها، که به دلیل عملکرد ضعیف دریچه های سیاهرگ متورم و برآمده می شوند. در نتیجه خون در رگ ها جمع شده و ممکن است درد، خارش و تغییر رنگ در پوست ایجاد کند.
اسکلروتراپی وریدهای واریسی را تا زمانی که ناپدید شوند کوچک می کند و خون به وریدهای سالم تر تغییر مسیر می دهد.
غذاهای با فیبر بالا کدامند؟
گنجاندن غذاهای پر فیبر در رژیم غذایی می تواند به طور قابل توجهی سلامت گوارش و روده های شما را بهبود بخشد. در اینجا چند دسته از غذاهای غنی از فیبر آورده شده است:
غلات کامل
https://www.imna.ir غلات کامل منبع عالی فیبر هستند. بر خلاف غلات تصفیه شده، که سبوس و جوانه خود را از بین برده اند، غلات کامل این قسمت ها را حفظ می کنند و مواد مغذی بیشتری را فراهم می کنند.
- مثالها: برنج قهوه ای، کینوا، جو، نان گندم کامل و جو.
- محتوای فیبر: یک فنجان کینوا پخته شده حاوی حدود 5 گرم فیبر است، در حالی که یک تکه نان غلات کامل حدود 2 گرم دارد.
میوه ها
انواع میوه ها نه تنها خوشمزه هستند، بلکه سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و فیبر هستند. پوست بسیاری از میوه ها حاوی مقدار قابل توجهی فیبر است.
- مثالها: سیب (با پوست)، گلابی، توت (تمشک و شاتوت)، موز، و پرتقال.
- محتوای فیبر: یک سیب با اندازه متوسط حدود 4 گرم فیبر دارد، در حالی که یک فنجان تمشک حدود 8 گرم فیبر دارد.
سبزیجات
سبزیجات منبع فوق العاده دیگری از فیبر خوراکی هستند. سبزی های برگ دار، سبزیجات چلیپایی و سبزیجات ریشه ای همگی در مصرف روزانه فیبر شما نقش دارند.
- نمونه ها: بروکلی، هویج، کلم بروکسل یا غنچه ای، اسفناج، و سیب زمینی شیرین.
- محتوای فیبر: یک فنجان بروکلی پخته شده حاوی حدود 5 گرم فیبر است، در حالی که یک سیب زمینی شیرین متوسط حدود 4 گرم فیبر دارد.
حبوبات
حبوبات از بالاترین منابع فیبر موجود هستند. آنها همچنین سرشار از پروتئین و سایر مواد مغذی ضروری هستند.
- مثال: عدس، نخود، لوبیا سیاه و لوبیا چشم بلبلی.
- محتوای فیبر: یک فنجان عدس پخته شده 15 گرم فیبر دارد، در حالی که یک فنجان لوبیا سیاه حدود 13 گرم فیبر دارد.
نقش چاقی در ایجاد و پیشرفت کیست مویی
1. افزایش نواحی چین خورده پوست
چاقی منجر به افزایش توده چربی در بدن و توزیع آن به خصوص در ناحیه کمر و باسن می شود. این تجمع چربی چین های پوستی بیشتری ایجاد کرده که می توانند رطوبت و مو را در این ناحیه به دام بیندازند. محیط مرطوب برای رشد باکتری ها مساعد بوده و به طور بالقوه خطر عفونت و التهاب در ناحیه پیلونیدال را افزایش می دهد. اصطکاک بین چین های پوستی می تواند تحریک را تشدید کرده و افراد چاق را مستعد ابتلا به کیست های ریز و درشت مویی کند.
2. عوامل هورمونی
چاقی اغلب با تغییرات هورمونی همراه است که میتواند بر رشد مو و سلامت پوست تاثیر بگذارد. افزایش سطح برخی از هورمون ها، مانند انسولین و تستوسترون، می تواند منجر به افزایش تولید مو در نواحی ناخواسته بدن شود. این هیپرتریکوز می تواند با افزایش نفوذ مو به پوست، به تشکیل کیست های مویی دامن بزند که منجر به التهاب و متعاقب آن تشکیل سینوس جدید می شود.
نقش چاقی در ایجاد و پیشرفت کیست مویی
علائم و عوارض کیست مویی در بیماران چاق
1. افزایش شدت علائم
افراد چاق اغلب علائم شدیدتر مرتبط با بیماری سینوس پیلونیدال را تجربه می کنند. وزن اضافی می تواند فشار بیشتری بر ناحیه آسیب دیده وارد کرده و درد و ناراحتی را تشدید کند. علاوه بر این، افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری دارند، ممکن است آستانه درد کمتری داشته باشند، که آنها را نسبت به علائم PSD حساس تر می کند.
2. خطر بالای عود
طبق تحقیقات پزشکی، ثابت شده است که چاقی یک عامل خطر مهم برای عود پس از درمان جراحی بیماری کیست مویی است. عوامل مرتبط با وزن مانند بهبود ضعیف زخم به دلیل کاهش جریان خون در بافت چربی می تواند بهبودی را به تعویض بیندازند. علاوه بر این، ایجاد مداوم چین های پوستی ممکن است محیطی مناسب برای تشکیل سینوس جدید ایجاد کرده که منجر به دوره های مکرر عفونت و تشکیل آبسه شود.
روش های کاهش وزن برای جلوگیری از ابتلا به کیست مویی
1. عمل جراحی
مداخله با روش جراحی اغلب برای موارد متوسط تا شدید بیماری کیست مویی مورد نیاز است. با این حال، موفقیت درمان های جراحی می تواند تحت تاثیر چاقی باشد. جراحان ممکن است در دسترسی به ناحیه آسیب دیده به دلیل بافت اضافی با چالش هایی روبرو شوند که منجر به زمان طولانی تر عمل و بالا رفتن خطرات عوارض بیماری می شود.
2. بهبودی بعد از عمل
مراقبت های بعد از عمل برای همه بیماران بسیار مهم است اما برای افرادی که اضافه وزن دارند، پیچیده تر از سایر بیماران می شود. بهبود زخم می تواند به دلیل کاهش گردش خون در بافت چربی به تاخیر بیفتد و بیماران ممکن است در طول بهبودی با حتی یک تحرک ساده، دچار مشکل شوند. این عوامل احتمالاً نیاز به نظارت دقیق و مراقبت های طولانی مدت دارد.