بیماری مقاربتی زگیل تناسلی چیست؟

زگیل تناسلی به صورت توده های کوچک، گوشتی یا خاکستری در ناحیه تناسلی یا مقعد ظاهر می شود. آنها ممکن است منفرد یا خوشه ای با هم باشند و شکلی شبیه گل کلم ایجاد کنند. این زگیل ها می توانند برجسته یا صاف بوده و گاهی باعث خارش، ناراحتی یا درد خفیف شوند. در حالی که آنها توسط سویه های کم خطر HPV (عمدتا HPV-6 و HPV-11) ایجاد می شوند، منجر به سرطان نمی شوند اما در صورت عدم درمان می توانند دائما عود کنند.

نشانه های رایج زگیل های تناسلی در زنان و مردان

در حالی که زگیل تناسلی ممکن است همیشه قابل توجه نباشد، برخی از علائم رایج عبارتند از:

برجستگی های کوچک به رنگ پوست در ناحیه تناسلی
خوشه های زگیل شبیه گل کلم
خارش یا ناراحتی در ناحیه آسیب دیده
خونریزی حین مقاربت (در برخی افراد)
افزایش ترشحات واژن در زنان
لکه های مرطوب و برجسته اطراف مقعد (در عفونت های مقعدی)
بسیاری از افراد ممکن است منتقل کننده ویروس زگیل تناسلی یا همان HPV بدون علائم قابل مشاهده باشند، که تشخیص پزشکی در این مواقع ضروری است.

روشهای تشخیص زگیل تناسلی در زنان

خانم ها ممکن است به زگیل تناسلی داخلی یا خارجی، از جمله در ناحیه فرج، واژن، دهانه رحم و ناحیه مقعد مبتلا شوند. زگیل ها به دلیل محل قرار گرفتنشان ممکن است همیشه قابل مشاهده نبوده و نیاز به غربالگری حرفه ای دارند.

خودآزمایی
زنان می‌ توانند زگیل‌ های خارجی را با بازرسی فرج و نواحی اطراف آن با استفاده از آینه بررسی کنند. در صورت مشاهده هرگونه رشد غیر طبیعی باید فورا به دکتر زنان مراجعه کنند.

معاینه بالینی
پزشک ممکن است یک بازرسی بصری از اندام تناسلی خارجی انجام دهد. اگر مشکوک به زگیل در نواحی داخلی باشد، آزمایشات تکمیلی لازم است.

پاپ اسمیر (غربالگری دهانه رحم)

آزمایش پاپ اسمیر به تشخیص تغییرات غیرطبیعی دهانه رحم ناشی از عفونت HPV کمک می کند. در حالی که به طور مستقیم زگیل را تشخیص نمی دهد، می تواند وجود ویروس اچ پی وی که از قبل وجود داشته را نشان دهد.

https://rasekhoon.net/article/show/1647603/%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%AC%D8%A7-%D8%A8%D9%81%D9%87%D9%85%DB%8C%D9%85-%D8%B2%DA%AF%DB%8C%D9%84-%D8%AA%D9%86%D8%A7%D8%B3%D9%84%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D9%88%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%AA%D8%B4%D8%AE%DB%8C%D8%B5-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86

لاپاراسکوپی روده چیست

عمل لاپاراسکوپی در حقیقت یک روش کم تهاجمی برای بررسی کامل لگن، روده، معده و تشخیص هرگونه ناهنجاری در این نواحی از بدن است. از این روش ممکن است به عنوان نوعی عمل جراحی نیز توسط متخصص کمک گرفته شود. در این صورت به آن عمل جراحی لاپاراسکوپی می گویند. این روش اغلب برای بیماران مناسب تر از سایر روش های جراحی است. به این دلیل که کم تهاجمی و بدون عوارض است.

لاپاراسکوپی چیست؟



لاپاراسکوپی https://cliniczarei.medium.com/%D9%84%D8%A7%D9%BE%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D8%B3%DA%A9%D9%88%D9%BE%DB%8C-%D8%B1%D9%88%D8%AF%D9%87-%DA%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA-cb91b66390a0به انگلیسی (Laparoscopy) در عین حال که یک روش برای تشخیص بیماریهای معده و لگن است، یک روش درمانی برای رفع عوارض در این اعضا نیز به شمار می رود. در این روش ابتدا جراح کولورکتال یا متخصص روده و گوارش با استفاده از یک لوله باریک به نام لاپاراسکوپ که سر آن دوربین کوچکی نصب شده، قسمت مورد نظر از دستگاه گوارش شما را بررسی میکند.

جراحی که نزد او برای معاینه مراجعه کردید، لاپاروسکوپ را از طریق یک برش کوچک (انسزیون) به اندازه نیم اینچ یا کمتر در شکم (قسمت مورد نظر برای معاینه) وارد می‌ کند. متخصصان ممکن است تا سه برش دیگر نیز بسته به لزوم ایجاد کنند تا ابزارهای جراحی مورد نیاز را وارد کرده و بتوانند پس از مشاهده دقیق اندام‌ های داخلی شکم، هرگونه مشکل یا ناهنجاری را تشخیص دهند.

پزشک معالج از یک مانیتور واضح برای مشاهده تصاویر داخلی شکم یا لگن شما از طریق لوله لاپاراسکوپ به صورت زنده استفاده میکند. جراحان با استفاده از مشاهده هم زمان می‌ توانند حرکات دستان خود را در طول جراحی با دقت کنترل و هدایت کنند.

متخصص گوارش یا کولورکتال اغلب زمانی تشخیص با روش لاپاراسکوپی را تجویز میکند که سایر آزمایش‌ های تشخیصی قادر به شناسایی علت بیماری شما نباشند. علاوه بر این، می توان از این روش به عنوان یک راه موثر برای نمونه‌ برداری از بافت‌ ها (بیوپسی) جهت انجام آزمایش‌ های تخصصی و بررسی‌ های دقیق‌ تر یاد کرد.

کاربردهای لاپاراسکوپی چیست؟

بسیاری از روش های عمل جراحی سنتی پر عوارض میتوانند با این راه حل جایگزین شوند. که عبارتند از روش های جراحی زیر:

• برداشتن کیست، فیبروم، سنگ و پولیپ.
• برداشتن تومورهای کوچک
• انواع بیوپسی و نمونه برداری ها
• بستن لوله و برگشت.
• دفع حاملگی خارج از رحم
• جراحی اندومتریوز

روش های تشخیص افتادگی رکتوم

این بیماری معمولاً با معاینه فیزیکی تشخیص داده می‌ شود. در مواردی که رکتوم پس از دفع خود به‌ خود به داخل بازمی‌ گردد، ممکن است پزشک از بیمار بخواهد هنگام معاینه زور بزند تا بیرون‌ زدگی را مشاهده کند.

برای تشخیص افت داخلی، ممکن است از روش‌ هایی مانند سونوگرافی، رادیوگرافی تخصصی و اندازه‌ گیری عملکرد عضلات مقعدی (مانومتری آنورکتال) استفاده شود. در صورت وجود خونریزی مقعدی، پزشک ممکن است آزمایش‌ های تکمیلی برای بررسی بیماری‌ هایی مانند سرطان روده انجام دهد.

حدود ۱۱٪ از کودکان مبتلا به افت رکتوم به فیبروز کیستیک دچار هستند، بنابراین انجام آزمایش برای این بیماری در کودکان ضروری است.

درمان پرولاپس مقعد

نوع درمان به سن بیمار، شدت افت و وجود مشکلات دیگر در لگن بستگی دارد. روش‌ های درمانی شامل:

• اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی برای رفع یبوست مزمن، مانند افزایش مصرف میوه، سبزیجات، غلات کامل، مایعات و فعالیت بدنی منظم. این روش معمولاً برای درمان افت رکتوم در کودکان کافی است.
• بستن مخاط رکتوم با نوارهای لاستیکی در موارد افت مخاطی
• جراحی در موارد شدید

جراحی افت رکتوم

گاهی جراحی برای تثبیت رکتوم ضروری است که می‌تواند از طریق شکم یا مقعد انجام شود. یکی از روش‌ها شامل متصل کردن رکتوم به استخوان مرکزی لگن (ساکروم) است. روش دیگر برداشتن قسمت بیرون‌زده و پیوند مجدد روده برای بازگرداندن عملکرد طبیعی آن می‌باشد.

عمل جراحی شکمی معمولاً نتایج بهتری در بلندمدت دارد، اما برای سالمندان ممکن است جراحی از طریق مقعد توصیه شود، زیرا بهبودی از آن راحت‌تر است.

آمادگی قبل از جراحی

یک روز قبل از جراحی، بیمار باید ناشتا باشد و ممکن است نیاز به مصرف محلول‌ های خاصی برای پاکسازی روده داشته باشد. پس از بستری در بیمارستان، متخصص بیهوشی وضعیت بیمار را ارزیابی کرده و نوع بیهوشی مناسب را تعیین می‌ کند. ممکن است داروهایی برای آماده‌ سازی پیش از جراحی تجویز شود که باعث خواب‌ آلودگی بیمار می‌ شود.

روش‌های جراحی برای درمان افت رکتوم

انواع مختلف جراحی برای اصلاح افت رکتوم شامل موارد زیر است:

• لاپاراتومی (جراحی باز شکمی): در این روش، جراح یک برش بزرگ در شکم ایجاد کرده و اندام‌ های رویی را به‌ آرامی کنار می‌ زند. برای جلوگیری از افت مجدد، رکتوم به سمت بالا کشیده شده، صاف می‌ شود و مستقیماً به سطح داخلی استخوان ساکروم (استخوان مرکزی لگن) دوخته می‌ شود. در برخی موارد، ممکن است بخشی از روده نیز برداشته شود.

https://parsizi.ir

درمان های موثر برای تبخال

اگرچه تبخال قابل درمان نیست، اما چندین داروی ضد ویروسی می توانند به مدیریت عفونت، کاهش علائم، جلوگیری از شیوع و کاهش خطر انتقال کمک کنند.

۱. داروهای ضد ویروسی

• آسیکلوویر (زویراکس): یکی از قدیمی ترین و پرمصرف ترین داروهای ضد ویروسی برای تبخال است. در اشکال خوراکی، موضعی و داخل وریدی موجود بوده و به کاهش شدت و مدت شیوع بیماری کمک می کند.

• والاسیکلوویر (Valtrex): یک پیش داروی آسیکلوویر است که با دوزهای کمتر اثرات طولانی تری را ارائه می دهد. معمولا هم برای درمان و هم برای درمان سرکوب استفاده می شود.

• فامسیکلوویر (فامویر): یکی دیگر از داروهای ضد ویروسی موثر است که می تواند طول مدت علائم را کاهش داده و به شیوع مجدد بیماری کمک کند.

این داروها را می توان به عنوان درمان اپیزودیک (در صورت بروز علائم مصرف می شود) یا به عنوان درمان سرکوب کننده (که روزانه برای کاهش دفعات شیوع و خطر انتقال مصرف می شود) استفاده کرد.

درمان های جایگزین و حمایتی

در حالی که داروهای ضد ویروسی موثرترین درمان برای تبخال هستند، برخی از افراد روش‌ های جایگزین را برای تسکین علائم و پیشگیری از شیوع آن بررسی می‌ کنند.

۱. درمان های طبیعی

• مکمل های لیزین: برخی از مطالعات نشان می دهد که لیزین، یک اسید آمینه، ممکن است با مهار تکثیر ویروس، به کاهش دفعات شیوع تبخال کمک کند.

• بادرنجبویه: حاوی خواص ضد ویروسی است و ممکن است به تسکین تبخال و تسریع بهبودی کمک کند.

• آلوئه ورا: ژل آلوئه ورا که به دلیل اثرات ضد التهابی و تسکین دهنده اش شناخته شده است، می تواند به کاهش ناراحتی و بهبود زخم های تبخال کمک کند.

• روغن درخت چای: یک ضد عفونی کننده طبیعی است که ممکن است به خشک کردن ضایعات تبخال و کاهش تحریک کمک کند.

۲. اصلاح سبک زندگی

مدیریت استرس بسیار مهم است، زیرا استرس یک محرک رایج برای شیوع تبخال است. تمرین هایی مانند مدیتیشن، یوگا و ورزش می تواند به کاهش سطح استرس کمک کند.

حفظ یک رژیم غذایی سالم و غنی از غذاهای تقویت‌کننده سیستم ایمنی، مانند میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین‌های بدون چربی، ممکن است از توانایی بدن برای مبارزه با عفونت‌ها حمایت کند.

خواب کافی و هیدراته ماندن نیز می تواند به عملکرد بهتر سیستم ایمنی و شیوع کمتر بیماری کمک کند.

اجتناب از محرک های شناخته شده، مانند قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، برخی مواد غذایی (مانند غذاهای حاوی آرژنین بالا، مانند آجیل و شکلات) و مصرف الکل، می تواند به مدیریت شیوع بیماری کمک کند.

read more

پودوفیلوکس (Condylox) برای درمان خانگی زگیل تناسلی

پودوفیلوکس یک عامل ضد میتوتیک گیاهی است، به این معنی که از تکثیر سلول های زگیل جلوگیری می کند و منجر به کوچک شدن و حذف زگیل می شود.

نحوه استفاده از آن:

• چند قطره از محلول یا یک لایه نازک ژل را با استفاده از اپلیکاتور مستقیماً روی زگیل بمالید.
• دو بار در روز به مدت سه روز از آن استفاده کرده و سپس به مدت چهار روز قطع کنید (برای مصرف خود یک بازه زمانی در نظر بگیرید).
• این چرخه را تا چهار هفته یا تا زمانی که زگیل از بین برود تکرار کنید.

ماورای سلامت میگوید: خطرات مصرف پودوفیلوکس برای درمان خانگی زگیل تناسلی

• داخل واژن، مقعد یا زخم های باز استفاده نکنید، زیرا ممکن است باعث تحریک شدید شود.
• عوارض جانبی شامل سوزش، درد، قرمزی و تورم است.
• استفاده بیش از حد می تواند به پوست سالم آسیب برساند، بنابراین فقط در مناطق آسیب دیده استفاده کنید.

عصاره چای سبز

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد عصاره چای سبز حاوی سینکاتچینز و پلی فنون E ممکن است به درمان زگیل تناسلی در خانه کمک کند.

طبق مطالعه ای موثق در چندین سال متوالی استفاده از نوع خاصی از عصاره چای سبز به نام سینکاتچینز را بررسی شد. این دارو در پاکسازی زگیل تناسلی بهتر از سایر داروهای گیاهی عمل کرد و تقریباً به اندازه داروهای استاندارد پزشکی موضعی موثر بودد.

زیرا نتیجه مشاهدات به این صورت بود که نوعی عصاره موضعی چای سبز، به نام پلی فنون E، یک درمان موثر برای زگیل کف پا است. زیرا سویه دیگری از HPV همچنین باعث ایجاد زگیل کف پا می شود.

اگر فردی می خواهد در مورد درمان های تجویزی اطلاعات بیشتری کسب کند، باید با پزشک خود مشورت کند.

روغن درخت چای سبز

افراد مبتلا به زگیل های تناسلی که طرفداران طب سنتی هستند، از روغن درخت چای برای درمان انواع مشکلات پوستی استفاده می‌ کنند. خواص ضدمیکروبی این روغن ممکن است شدت برخی ویروس‌ ها، از جمله آن‌ هایی که باعث زگیل می‌ شوند، را ضعیف کند.

البته مطالعات گسترده‌ ای درباره استفاده از روغن درخت چای برای زگیل‌ های تناسلی انجام نشده است. اما شواهد محدودی نشان می‌ دهند که این روغن ممکن است زگیل‌ های سایر نواحی بدن را درمان کند.

به طور مثال طبق یک سری آزمایشات انجام شده بر بعضی از زنان و مردان، گزارش کرده است که استفاده از روغن درخت چای در درمان زگیل‌ های دست موفقیت‌ آمیز بوده است. همچنین استفاده از روغن درخت چای توانسته است بسیاری از زائده ها در اندام های مختلف بدن را درمان کند.

یک مطالعه در سال 2018 گزارش کرده است که روغن درخت چای می‌تواند به درمان مولوسکوم کونتاژیوزوم، که نوع دیگری از عفونت ویروسی پوستی است، کمک کند.

از آنجا که روغن درخت چای ممکن است باعث سوزش پوست شود، افراد باید پیش از استفاده از آن با پزشک مشورت کنند.

منبع: https://cliniczarei.com/warts/home-remedies/